افزایش رضایتمندی همسران با ابراز وجود

خودسانسوری ممنوع

رضایتمندی مطلوب

بیشتر بخوانید : چگونه با همسر خود صحبت کنیم؟

تعریف ابراز وجود

زنان ارتباط گرا

برای زنان برقراری ارتباط، اولویت بسیاری دارد و مطرح کردن احساس شخصی خیلی مهم­تر از رسیدن به اهداف و موفقیت است. به تعبیر دیگر، آنها به جای آنکه هدف­گرا باشند، ارتباط گرایند. در نزد آنها گفت­ وگو و ارتباط با همدیگر، منشأ رضایت و خرسندی است و بیشتر تمایل دارند محبت و عشق خویش را ابراز کنند.
حالِ دل با تو گفتنم هوس است        خبر دل شِنفتنم هوس است[3]
 

بیشترین شکایت زنان

نخستین انتقاد و بیشترین شکایتی که بارها زنان در مورد مردان ابراز می­کنند، مرتبط با همین موضوع است؛ اینکه مردها به حرف آنها گوش نمی­دهند. مرد یا اصلاً به سخنان همسرش توجه نمی­کند و یا گوش دادن او بسیار کوتاه است و پس از آن، به بررسی علت آزردگی همسرش می­پردازد. زن نیازمند همدردی است. اما مرد گمان می­کند که او نیاز به راه چاره دارد.
هنگامی که زن درباره مسائل خود صحبت می­کند، مرد معمولاً از خود مقاومت نشان می­دهد و چنین تصور می­کند که همسرش مسائل موجود را با او در میان می­گذارد، چون او را مسئول و مقصر می­داند و با موج احساس­هایش به او حمله کرده و او را سرزنش می­کند. چون مشاهده می­کند همسرش در حالی که ناراحت است، با او صحبت می­کند. هرچه بار مسائلش بیشتر باشد، مرد بیشتر احساس تقصیر می­کند و تشخیص نمی­دهد که زن به منظور آسودگی خاطر و به امید نزدیک شدن به شوهرش، مسائلش را با او مطرح می­کند، نه اینکه در واقع وی را مقصر بداند.
بر آستان امیدت گُشاده‌ام درِ چَشم         که یک نظر فکنى، خود فکندى از نظرم[4]
 

فقط گوش کن

اگر مرد منطقی باشد و فقط به حرف­های همسرش گوش دهد و با او همدردی کند، چیزی نمی­گذرد که نه تنها زن پس از سخنان انتقادآمیزش، موضوع صحبتش را عوض می­کند و درباره مسائل بیشتری حرف می­زند، بلکه از او قدردانی هم خواهد کرد. در واقع، یکی از راه­های احترام گذاردن به یک زن این است که با شکیبایی و علاقه به حرف­های او گوش دهند و به درستی، درصدد درک احساس­های وی باشند تا در مقابل، زن هم به صورت شایسته­ای جبران کند و به همسرش مهر و محبت ورزد.
تو همچو صبحى و من، شمعِ خلوت سحرم      تبسمى کن و جان بین که چون همى‌سِپَرم[5]

بیشتر بخوانید :
 به حرفم گوش بده!
رازهایی از سبک های ارتباطی زن ها(2)

توصیه نکنید

بسیاری از مردها نمی­دانند که زنان احساس­های دردناک و غم انگیز خود را با کسانی درمیان می­گذارند که آنها را بسیار دوست دارند. همچنین مردها باید به یاد بسپارند که وقتی زنان ناراحت هستند و درباره مسائل خود صحبت می­کنند، وقت مناسبی برای ارائه توصیه و پیشنهاد نیست. در واقع، آنها در این­گونه مواقع، نیاز به کسی دارند که با جان و دل به حرف­هایشان گوش دهد و در این صورت، حال آنها به تدریج بهتر می­شود و به حال اول برمی­گردند.
اما در مقابل، مردها فقط به دو دلیل درباره مسائل خود صحبت می­کنند: اینکه تقصیر را به گردن دیگران بیندازند و یا اینکه در جست­وجوی توصیه و راه حلی از سوی دیگران باشند.
 بنابراین، اگر مرد واقعاً حرف همسرش را درک کند و بفهمد که مقصود واقعی زن در بازگو کردن مسائلش چیست، کمتر با او جر و بحث خواهد کرد و می­تواند به گونه­ای مثبت به او پاسخ دهد. وقتی زن و مرد درصدد جر و بحث با یکدیگر برمی­آیند، معمولاً حرف یکدیگر را درست برداشت نمی­کنند. در چنین شرایطی، این نکته اهمیت دارد که به آنچه از یکدیگر می­شنوند، خوب بیندیشند و مفهوم واقعی سخن یکدیگر را درک کنند.
 

هدیه ارزشمند

وقتی مرد بدون آنکه ناراحت و عصبانی شود، بتواند به حرف­های همسرش گوش دهد، این کار او هدیه­ای ارزشمند به همسرش است و به زن امنیت خاطر می­دهد که وی می­تواند به راحتی احساسش را با شوهرش در میان بگذارد. هرچه زن بیشتر بتواند در مورد احساس و احوال درونی­اش صحبت کند، بیشتر حس می­کند که مورد توجه و محبت همسرش قرار گرفته و به همین ترتیب، بیشتر می­تواند نیازهای اساسی شوهرش را برآورده سازد. همین­طور زمانی­که مرد، گوش دادن را می­آموزد، بدون آنکه احساس مسئولیت یا تقصیر کند، گوش دادن به حرف­های همسرش برای او آسان­تر می­شود.[6]
حاشا که من از جور و جفاى تو بنالم         بیدادِ لطیفان همه لطف است و کرامت

منابع :
رمز و راز دلبران، علی محمد صالحی، ناشر مولف، قم، 1394.
مدیریت روابط زناشویی، سید جلال یونسی، تهران، قطره، 1388.
خودی نشان بدهید، علی­محمد صالحی، قم، انتشارات مؤسسه امام­خمینی، 1391.
مردان مریخی زنان ونوسی، جان گری، ترجمه: سیدرضا نیازی، چاپ چهارم، قم، نجبا، 1384.

پی نوشت :
[1] . Olson and Olson
[2] . assertive
[3] . «آرزو دارم سرگذشت دل را با تو در میان نهاده و از دل تو خبرى بشنوم». شرح جلالى بر حافظ، ج ‌1، ص 325.
[4] . «دریچه‌هاى چشمم را به سوى درگاه امید تو گشوده‌ام که نگاهى به سوى من بیندازى، امّا تو چشم از من بازگرفتى و نگاهم نکردی». شرح جلالى بر حافظ، ج ‌3، ص 1745.
[5] . «تو مانند صبحى و من چون شمع سحرگاهان خلوت‌سرایم.اگر بیایى و تبسّم شیرین تو را ببینم، حاضرم جان را فداى آن کنم». شرح جلالى بر حافظ، ج ‌3، ص 1745.
[6] . ر.ک: همان، ص 199.